Sundlaugin er táknræn. Hún er djúp og full af vatni. Maður drukknar. Að drukkna úr áreiti.

Hér er laugin full af sögum, setningum teknar úr samhengi sem sitja eftir hjá þeim er les þær.

​

Allar þessar setningar út um allt og hljóðið frá röddum kvennanna sem eru að segja frá gerir upplifunina erfiða. Eru því konurnar ekki einungis að drukkna úr áreiti, eins og sést frá sögum þeirra, heldur einnig sá er les og upplifir verkið, skynfærin áreita áhorfandann. Hljóðið er ærandi og sögurnar erfiðar.

​